پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه

1- اغلب كسي را نداشته ام كه از من حمايت كند، حرف هايش را با من بزند و عميقا نگران اتفاقاتي باشد كه برايم مي افتد.

2- به طور كلي، كسي نبوده كه به من عاطفه، محبت و صداقت نشان دهد.

3- در بيشتر اوقات زندگي، اين احساس به من دست نداد كه براي فرد ديگري، شخص ويژه و ممتازي به شمار مي روم.

4- در غالب اوقات كسي را نداشتم كه واقعا به درد دل من گوش دهد، مرا بفهمد يا اين كه احساس ها و نيازهاي واقعي مرا درك كند.

5- وقتي كه نمي دانستم كاري را چگونه انجام دهم، به ندرت شخصي پيدا مي شد كه مرا نصيحت و راهنمايي كند.

6- من به افراد نزديك خودم خيلي وابسته ام، چون مي ترسم مرا ترك كنند.

7- آنقدر به ديگران نيازمندم كه نگران از دست دادن آنها هستم.

8- نگرانم مبادا نزديكانم مرا ترك كنند.

9- وقتي احساس مي كنم كسي كه برايم مهم است از من دوري مي كند، مايوس مي شوم.

10- برخي اوقات آنقدر نگران هستم كه مردم مرا ترك كنند كه آنها را از خودم مي رانم. 

11- احساس مي كنم مردم از من سودجويي مي كنند.

12- احساس مي كنم بايد در حضور ديگران از خودم محافظت كنم، چون در غير اين صورت به من آسيب مي زنند.

13- ديگران دير يا زود به من خيانت مي كنند.

14- نسبت به انگيزه هاي ديگران سوء ظن شديد دارم.

15- معمولا به طور جدي به انگيزه هاي نهاني مردم فكر مي كنم. 

16- وصله ناجور اجتماع هستم.

17- اساسا با بقيه خيلي فرق دارم.

18- نمي توانم به كسي تعلق خاطر داشته باشم، انسان گوشه گيري هستم.

19- احساس مي كنم از مردم بيگانه شده ام.

20- هميشه احساس مي كنم در جمع، جايي ندارم. 

21- مردان يا زناني كه دوستشان دارم، وقتي نقاط ضعف مرا ببينند، ديگر دوستم ندارند.

22- اگر كسي واقعا مرا بشناسد، دوست ندارد با من رابطه اي صميمي برقرار كند.

23- لياقت عشق، توجه و احترام ديگران را ندارم.

24- احساس مي كنم هيچ كس مرا دوست ندارد.

25- در بسياري از جنبه ها، بيش از آن ناپذيرفتني هستم كه بتوانم خودم را به ديگران نشان بدهم. 

26- تقريبا هيچ كاري را نمي توانم به خوبي ديگران انجام دهم.

27- وقتي به موفقيت نزديك مي شوم از درون احساس بي كفايتي مي كنم.

28- بيشتر مردم در حوزه هاي شغلي و كاري از من تواناترند.

29- نمي توانم مانند اغلب مردم در كارهايم با استعداد باشم.

30- در كار يا تحصيل، مثل بقيه باهوش نيستم.

31- احساس مي كنم نمي توانم به تنهايي از پس كارهاي زندگي روزمره ام بربيايم.

32- فكر مي كنم در انجام كارهاي روزمره، آدم وابسته اي هستم.

33- فاقد عقل سليم هستم.

34- اصلا به قضاوت هاي خودم در موقعيت هاي روزمره، اعتماد ندارم.

35- احساس مي كنم نمي توانم به تنهايي گليم خودم را از آب بيرون بكشم. 

36- نمي توانم از شر اين احساس رها شوم كه اتفاق بدي مي خواهد بيفتد.

37- احساس مي كنم هر لحظه ممكن است يك فاجعه طبيعي، جنايي، حقوقي يا پزشكي برايم اتفاق بيفتد.

38- مي ترسم مورد حمله قرار بگيرم.

39- مي ترسم تمام سرمايه خودم را از دست بدهم و بيچاره شوم.

40- اغلب نگرانم دچار سكته قلبي بشوم، حتي وقتي دلايل پزشكي كمي براي اين احتمال وجود دارد.

41- قادر نيستم از والدينم جدا شوم، كاري كه هم سن و سال هايم انجام مي دهند.

42- من و والدينم تمايل داريم خود را بيش از حد در مشكلات زندگي يكديگر درگير كنيم.

43- اگر من و والدينم، مسايل جزئي و خصوصي خود را از يكديگر پنهان كنيم، احساس گناه يا خيانت مي كنيم.

44- اغلب احساس مي كنم كه انگار والدينم دائم با من زندگي مي كنند … نمي توانم يك زندگي جداگانه براي خودم داشته باشم.

45- اغلب احساس مي كنم هويت جداگانه اي از والدين و همسرم ندارم.

46- فكر مي كنم اگر كاري را بكنم كه دلم مي خواهد، براي خودم دردسر درست مي كنم.

47- احساس مي كنم چاره اي ندارم جز اينكه به خواسته هاي ديگران تن بدهم، چون در غير اين صورت مرا ترك مي كنند يا در صدد تلافي بر مي آيند.

48- در روابطم، به ديگران اجازه مي دهم كه بر من مسلط شوند.

49- هميشه به ديگران اجازه داده ام به جاي من تصميم گيرند، در نتيجه من واقعا نمي دانم چي مي خواهم.

50- خيلي برايم مشكل است از ديگران تقاضا كنم حقوقم را رعايت كنند و احساساتم را درك كنند. 

51- كار مراقبت از نزديكانم، روي دوش من است.

52- آدم خوبي هستم، چون بيش از آنكه به فكر خودم باشم، به فكر ديگرانم.

53- مهم نيست كه چه قدر سرم شلوغ است، من هميشه مي توانم وقتي را براي ديگران كنار بگذارم.

54- هميشه سنگ صبور مشكلات ديگران بوده ام.

55- به نظر ديگران من براي مردم خيلي كار مي كنم، ولي براي خودم كاري انجام نمي دهم. 

56- از اين كه احساسات مثبتم (مثل محبت و توجه) را به ديگران نشان بدهم، خيلي خجالت مي كشم.

57- براي من خيلي سخت است كه احساساتم را نزد ديگران بروز دهم.

58- براي من خيلي سخت است كه راحت و خودانگيخته رفتار كنم.

59- آنقدر خودم را كنترل مي كنم كه مردم فكر مي كنند آدم بي احساسي هستم.

60- مردم نظرشان اين است كه من عصبي و ناراحتم. 

61- بايد در هر كاري انجام مي دهم بهترين باشم؛ نمي توانم توقعم را كم كنم.

62- سعي مي كنم نهايت تلاش خودم را بكنم؛ خوب بودن نسبي كار، هيچ گاه مرا راضي نمي كند.

63- بايد به تمام مسئوليت هايم عمل كنم.

64- احساس مي كنم براي پيشرفت و دستيابي به خواسته هاي خود همواره تحت فشار هستم.

65- وقتي كه كاري را اشتباه انجام مي دهم، نمي توانم خودم را ببخشم يا براي اشتباهم بهانه تراشي كنم. 

66- وقتي از كسي چيزي مي خواهم، خيلي برايم سخت است “نه” بشنوم.

67- آدم خاصي هستم و نمي توانم محدوديت هايي را كه بر سر راه مردم وجود دارد، بپذيرم.

68- از اين كه مرا محدود كنند يا نگذارند كاري را كه مي خواهم بكنم متنفرم.

69- احساس مي كنم نبايد از قانون ها و قراردادهاي بهنجاري كه مردم تابع آنها هستند، اطاعت كنم.

70- احساس می کنم کاری که من باید بکنم ارزشمند تر از کارهای دیگران است.

71- نمي توانم براي انجام تمام و كمال وظايف معمول يا خسته كننده، نظم و انضباط خاصي داشته باشم.

72- اگر به يكي از اهدافم نرسم، زود مايوس مي شوم و دست از كار مي كشم.

73- براي من خيلي سخت كه رضايت آني را فداي خوشحالي آتي كنم.

74- نمي توانم به خودم فشار بياورم كه كارهايي را كه برايم خوشايند نيستند، انجام دهم، حتي وقتي كه مي دانم نتايج خوبي در پي دارند.

75- به ندرت توانسته ام به تصميم خودم پاي بند باشم.